بیوگرافی فرانتس بکن‌باوئر – Franz Beckenbauer

فرانتس آنتون بکن‌باوئر (۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ در مونیخ؛ ۷ ژانویه ۲۰۲۴ در سالزبورگ) بازیکن، مربی و مدیر فوتبال آلمانی بود. او یکی از مهمترین چهره‌های تاریخ فوتبال و یکی از بهترین فوتبالیست‌های قرن بیستم محسوب می‌شود. برای ادامه مطلب با سایت مگا ورزش همراه باشید.

نام	فرانتس آنتون بکن‌باوئر
تولد	۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵
محل تولد	مونیخ، آلمان
تاریخ مرگ	۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴ (۷۸ سال)
قد	۱٫۸۱ متر (۵ فوت ۱۱ ۱⁄۲ اینچ)
محل مرگ	زالتسبورگ، اتریش
ملیت	آلمانی
پست	مدافع

بیوگرافی فرانتس بکن‌باوئر

فرانتس آنتون بکن‌باوئر (۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ در مونیخ؛ ۷ ژانویه ۲۰۲۴ در سالزبورگ) بازیکن، مربی و مدیر فوتبال آلمانی بود. او یکی از مهمترین چهره‌های تاریخ فوتبال و یکی از بهترین فوتبالیست‌های قرن بیستم محسوب می‌شود. او در اوایل به عنوان “قیصر” لقب گرفت و اغلب به عنوان “نور درخشان فوتبال آلمان” از او یاد می‌شد. بکن‌باوئر در پست سوئیپر، با سبک بازی تهاجمی و چابک خود، استانداردهایی را تعیین کرد.

فرانتس بکن‌باوئر کیست

نام کامل : فرانتس آنتون بکن‌باوئر

متولد : ۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵

محل تولد : مونیخ، آلمان

فرانتس بکن‌باوئر چه کسی هست

فرانتس بِکِن‌باوئر (آلمانی: Franz Beckenbauer؛ ۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ – ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴) بازیکن فوتبال، مربی، رئیس فدراسیون، و مدیر باشگاه اهل آلمان بود. او با لقب قیصر (به آلمانی:Kaiser) شناخته شد.

فرانتس بکن‌باوئر اهل کجاست

فرانتس باوئر بازیکن فوتبال، مربی، رئیس فدراسیون اهل آلمان بود.

فرانتس بکن‌باوئر زندگینامه

بکن‌باوئر در شش سالگی ابتدا به مدرسه ابتدایی در خیابان سنت مارتین رفت و پس از دو سال، به مدرسه ابتدایی سیلبرهورن (که بعداً با مدرسه ابتدایی ایچوشول ادغام شد) در مونیخ-اوبرگیزینگ رفت و در آنجا مدرک دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس در سال 1959 آموزش حرفه‌ای را به عنوان فروشنده بیمه در آلیانز ورشیچرونگس آ گ در مونیخ به پایان رساند. او در ابتدا به عنوان فروشنده بیمه در آنجا کار می‌کرد، اما این شغل تمام وقت مانع از ادامه تمرینات گسترده فوتبال او شد، بنابراین تصمیم گرفت فوتبال را دنبال کند.

عموی او، آلفونس بکن‌باوئر، نیز برای باشگاه فوتبال بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان بازی می‌کرد. بکن‌باوئر در دهه 1960 در مونیخ-سولن و از سال 1971 در گرونوالد زندگی می‌کرد. در سال 1977، به دلایل مالیاتی به سارنن در کانتون اوبوالدن سوئیس نقل مکان کرد. از سال ۱۹۸۲، او در اوبرندورف در تیرول، اتریش (در منطقه کیتزبوهل) و از سال ۲۰۰۵ در منطقه سالزبورگ پارس زندگی می‌کرد، در حالی که هنوز در آلمان کار می‌کرد. بکن‌باوئر یک گلف‌باز بود و زمین گلف بکن‌باوئر در نزدیکی باد گریزباخ، که از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ میزبان تور اروپایی PGA بود، به نام او نامگذاری شده است.

زندگی شخصی بکن‌باوئر

بکن‌باوئر سه بار ازدواج کرد و پدر پنج فرزند است. حاصل رابطه کوتاه او با اینگرید گرونکه، کارمند بیمه، یک پسر (متولد ۱۹۶۳) بود. ازدواج او (۱۹۶۶-۱۹۹۰) با بریژیت ویتمن، منشی اینگولشتات (۱۹۴۵-۲۰۲۱)، دو پسر دیگر (متولد ۱۹۶۶، متولد ۱۹۶۸) به همراه داشت؛ پسر کوچکتر، استفان، یک فوتبالیست حرفه‌ای بود و در سال ۲۰۱۵ درگذشت. 

از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۸، بکن‌باوئر با عکاس دیانا ساندمن بود. ازدواج او با سیبیل ویمر، دبیر فدراسیون فوتبال آلمان، از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ ادامه داشت. با هایدرون بورمستر، منشی باشگاه فوتبال بایرن، که در اواخر دهه 1990 با او آشنا شد و در سال 2006 ازدواج کرد، او صاحب یک پسر دیگر (متولد 2000) و یک دختر (متولد 2003) شد.

عکس خانوادگی فرانتس بکن‌باوئر

عکس فرانتس بکن‌باوئر

فرانتس بکن‌باوئر ملیت

ملیت فرانتس بکن‌باوئر آلمانی است.

فرانتس بکن‌باوئر اصالت

اصالت فرانتس بکن‌باوئر آۀمانی است.

فرانتس بکن‌باوئر قد

قد فرانتس بکن‌باوئر ۱٫۸۱ متر است.

فرانتس بکن‌باوئر سن

سن فرانتس بکن‌باوئر 78 بود.

بیوگرافی فرانتس بکن‌باوئر

فرانتس بکن‌باوئر در مونیخ، آلمان، به دنیا آمد. او از کودکی به فوتبال علاقه‌مند بود و در تیم‌های محلی مونیخ بازی می‌کرد. بکن‌باوئر در سن ۱۴ سالگی به آکادمی جوانان بایرن مونیخ پیوست و به سرعت به عنوان یکی از بااستعدادترین بازیکنان نسل خود شناخته شد.

او در سال ۱۹۶۴، در سن ۱۹ سالگی، اولین بازی خود را برای تیم بزرگسالان بایرن مونیخ انجام داد و به سرعت به یکی از ستاره‌های تیم تبدیل شد.

ثروت فرانتس بکن‌باوئر

حقوق فرانتس بکن‌باوئر در طول دوران حرفه‌ای‌اش متفاوت بود، اما او مبلغ قابل توجهی برای نقشش در سازماندهی جام جهانی ۲۰۰۶ و حقوق قابل توجهی در دوران حضورش در نیویورک کاسموس دریافت کرد. طبق گزارش تلگرافی، برای جام جهانی ۲۰۰۶، او به عنوان رئیس کمیته سازماندهی ۵.۵ میلیون یورو دریافت کرد. طبق گزارش فیسبوک، او در لیگ NASL در سال ۱۹۸۳، ۲۵۰ هزار دلار درآمد داشت. به گزارش نیویورک تایمز، در سال ۱۹۷۷، او قراردادی چهار ساله با نیویورک کاسموس به مبلغ ۲.۸ میلیون دلار امضا کرد. این مبلغ معادل ۷۰۰ هزار دلار در سال است که به طور قابل توجهی بالاتر از درآمد سایر بازیکنان در ایالات متحده در آن زمان بود.

عکس های فرانتس بکن‌باوئر

عکس همسر فرانتس بکن‌باوئر

زندگی ورزشی فرانتس بکن‌باوئر 

بیماری فرانتس بکن باوئر

فرانتس بکن باوئر در سال‌های پایانی عمر خود از مشکلات سلامتی رنج می‌برد. در سال 2016، او در طول عمل جراحی قلب، شش عمل بای‌پس انجام داد و در سال 2019، یک حمله چشمی باعث شد که چشم راستش تقریباً نابینا شود. بکن باوئر، که به گفته هانس-ویلهلم مولر-ولفارت، اخیراً از بیماری پارکینسون رنج می‌برد، در 7 ژانویه 2024، در سن 78 سالگی در سالزبورگ، اتریش درگذشت. او در آرامگاه والدینش در گورستان پرلاخر فورست در مونیخ به خاک سپرده شد. پسرش استفان، که در سال ۲۰۱۵ درگذشت، به صورت مورب در قبر دیگری روبروی او قرار دارد.

در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۴، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ مراسم یادبود بزرگی را در ورزشگاه آلیانز آرنا مونیخ برگزار کرد که در آن فرانک والتر اشتاین‌مایر، رئیس جمهور فدرال، که مدح بکن‌باوئر را ایراد کرد، تعداد زیادی از ورزشکاران، همراهان و دوستان بکن‌باوئر، سیاستمداران، هنرمندان و حدود ۲۰،۰۰۰ نفر دیگر از عزاداران حضور داشتند.

عکس جذاب فرانتس بکن‌باوئر

فرانتس بکن‌باوئر و همسرش

دوران حرفه‌ای باشگاه جوانان بکن‌باوئر

زندگی فوتبالی فرانتس بکن باوئر

او به عنوان وینگر چپ یا هافبک، از هفته هشتم اولین فصل حضورش در لیگ منطقه‌ای جنوب آلمان در فصل ۱۹۶۴/۶۵، به طور منظم در ترکیب اصلی بایرن مونیخ قرار گرفت. در ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۴، او اولین گل‌های خود در لیگ منطقه‌ای را در پیروزی ۴-۱ و ۵-۱ مقابل ESV اینگولشتات-رینگزی به ثمر رساند. او در مجموع ۱۶ گل، از جمله پنج گل از روی نقطه پنالتی، به ثمر رساند. در پایان فصل، بایرن مونیخ با مجموع امتیاز ۵۵:۱۷ و تفاضل گل ۱۴۶:۳۲ در جایگاه اول قرار گرفت و با صعود از گروه خود در دور مقدماتی، به بوندس‌لیگا صعود کرد. از لیگ منطقه‌ای جنوب آلمان به بعد، او در کنار سپ مایر و گرد مولر بازی کرد و در سال‌های بعد با آنها بر فوتبال آلمان تسلط یافت.

در اولین فصل بوندس‌لیگا، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ اولین دربی شهر مونیخ در تاریخ بوندس‌لیگا را در روز اول مسابقه در 14 آگوست 1965 با نتیجه 0-1 مقابل TSV 1860 Munich باخت و فصل را در جایگاه سوم، با سه امتیاز اختلاف نسبت به تیم دهه شصت، به پایان رساند.[35] با این حال، بایرن در 4 ژوئن 1966 با گلزنی بکن‌باوئر در پیروزی 4-2 مقابل Meidericher SV، فینال جام حذفی آلمان را از آن خود کرد. بکن‌باوئر همچنین اولین بازیکن بایرن بود که در بوندس‌لیگای جدید پنالتی زد.[36] پیش از این، تیلکوفسکی در اولین پنالتی اعلام شده، پنالتی او را از دست داده بود.

فرانتس بکن باوئر زندگی فوتبالی

در سال ۱۹۶۷، بکن‌باوئر و باشگاه فوتبال بایرن مونیخ دومین تیم آلمانی بودند که جام برندگان جام اروپا را فتح کردند و از عنوان قهرمانی خود در جام حذفی آلمان (DFB-Pokal) دفاع کردند. فصل ۱۹۶۷/۶۸ برای او و تیمش بسیار ناامیدکننده بود: آنها در بوندس‌لیگا پنجم شدند و در نیمه‌نهایی جام حذفی آلمان توسط تیم دسته دومی بوخوم حذف شدند.

بکن‌باوئر (چپ)، کاجکوفسکی (وسط)، ۱۹۶۷ در فصل ۱۹۶۸/۶۹، بکن‌باوئر برای اولین بار با باشگاه فوتبال بایرن مونیخ قهرمان آلمان شد. در همان سال، او همچنین با این تیم جام حذفی آلمان (DFB-Pokal) را فتح کرد و دوگانه را تکمیل کرد. در جام اروپا، این تیم پس از شکست ۲-۰ و ۳-۰ مقابل سن اتین در دور اول حذف شد.

فرانتس بکن‌باوئر فوتبالیست

شماره پیراهن فرانتس بکن‌باوئر

 پیراهن بکن باوئر با نیویورک کاسموس

در سال 1977، او – تا حدودی به دلایل شخصی – به نیویورک کاسموس در لیگ فوتبال آمریکای شمالی نقل مکان کرد. بحران زناشویی او در آن زمان و رابطه‌اش با عکاس ورزشی، دایانا سندمن، توسط روزنامه بیلد، که بعداً به عنوان ستون‌نویس در آن کار کرد، مورد سوءاستفاده قرار گرفت، زیرا یک کاپیتان مطلقه تیم ملی برای بیلد و برخی از مقامات وقت فدراسیون فوتبال آلمان غیرقابل قبول بود. در ایالات متحده، او در کنار پله بازی کرد، سه بار قهرمان NASL (1977، 1978، 1980) شد و به تالار مشاهیر ملی فوتبال راه یافت.[38] بکن باوئر در هتل آپارتمان ناوارو در شهر نیویورک زندگی می‌کرد.

فرانتس بکن باوئر هامبورگ ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲

فرانتس بکن باوئر نیویورک کاسموس

۸۳، او به ایالات متحده بازگشت تا یک فصل دیگر برای نیویورک کاسموس بازی کند. بکن‌باوئر آخرین بازی رسمی دوران بازیگری خود را در ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۳، در مرحله یک چهارم نهایی لیگ NASL مقابل لو مانیک دو مونترال (۰-۱) انجام داد.

بکن‌باوئر اولین بار در ۸ مارس ۱۹۶۴ پیراهن تیم ملی را برای تیم جوانان DFB پوشید که به لطف دو گل او، سوئیس را در لوراخ با نتیجه ۲-۱ شکست داد. او همچنین در دو بازی گروهی مسابقات جوانان یوفا در ۲۶ و ۳۰ مارس ۱۹۶۴ برای این تیم بازی کرد: در انسخده، تیم آلمان با نتیجه ۲-۱ سوئد را (با یک گل از او) شکست داد و در آپلدورن، بازی مقابل میزبان را با نتیجه ۳-۱ واگذار کرد.

او اولین بازی خود را برای تیم ملی B در ۱۰ مارس ۱۹۶۵ انجام داد، زمانی که به عنوان بازیکن تعویضی به جای گونتر نتزر در تساوی ۱-۱ مقابل هلند در هانوفر وارد زمین شد. دومین و آخرین حضور او برای تیم B در ۱ سپتامبر ۱۹۶۵، در پیروزی ۳-۰ مقابل اتحاد جماهیر شوروی در کلن بود. بکن‌باوئر اولین بازی خود را برای تیم ملی بزرگسالان در ۱۶ فوریه ۱۹۶۵ در دویسبورگ در یک مسابقه به اصطلاح آزمایشی مقابل چلسی اف سی در مقابل ۳۰۰۰۰ تماشاگر انجام داد.

او اولین بازی بین‌المللی خود را در رده بزرگسالان در ۲۶ سپتامبر ۱۹۶۵ در استکهلم در مقدماتی جام جهانی مقابل تیم ملی فوتبال سوئد پس از شش بازی بوندس‌لیگا انجام داد. با پیروزی ۲-۱، آلمان به جام جهانی ۱۹۶۶ انگلستان راه یافت. در پنجمین بازی بین‌المللی خود در ۲۳ مارس ۱۹۶۶ مقابل هلند، او دو گل اول خود را برای تیم ملی به ثمر رساند (نتیجه نهایی ۴-۲).

فرانتس بکن‌باوئر مربیگری

فرانتس بکن باوئر جام جهانی ۱۹۶۶

مصدومیت فرانتس بکن باوئر

در جام جهانی 1970 مکزیک، بکن‌باوئر بازیکن اصلی تیم بود، اما به عنوان بازیکن تعویضی بازی نمی‌کرد؛ این نقش به ویلی شولتز و بعدها کارل-هاینز اشنلینگر رسید. در مرحله یک چهارم نهایی مقابل انگلیس، بکن‌باوئر با گل خود که نتیجه را 1-2 کرد (نتیجه نهایی پس از وقت اضافه 3-2 شد) آغازگر تغییر رویه بود. در نیمه نهایی که در مسابقه قرن با نتیجه 3-4 پس از وقت اضافه به ایتالیا واگذار شد،

او دچار مصدومیت شدید شانه شد و مجبور شد با شانه بانداژ شده به بازی ادامه دهد زیرا سهمیه تعویضی تمام شده بود. او در مسابقه رده‌بندی بازی نکرد. او در اولین مسابقه پس از جام جهانی به تیم بازگشت و بین 9 سپتامبر 1970 و 23 فوریه 1977، 60 بازی ملی متوالی انجام داد، رکوردی که هیچ بازیکنی هنوز از آن عبور نکرده است.

فرانتس بکن‌باوئر والپیپر

والپیپر فرانتس بکن‌باوئر

در سال ۱۹۷۲، بکن‌باوئر به عنوان کاپیتان و سوئیپر، آلمان را با پیروزی ۳-۰ در فینال مقابل اتحاد جماهیر شوروی به عنوان قهرمانی اروپا رساند. او متعاقباً دومین آلمانی (پس از گرد مولر در سال ۱۹۷۰) شد که به عنوان بازیکن سال فوتبال اروپا، توپ طلا را دریافت کرد. در مسیر کسب عنوان قهرمانی اروپا، در ۲۹ آوریل ۱۹۷۲، در بازی مرحله یک چهارم نهایی در ورزشگاه ومبلی، آلمان اولین پیروزی خارج از خانه خود را مقابل انگلیس به دست آورد. او با انجام هفتاد و سومین بازی ملی خود در ۲۴ نوامبر ۱۹۷۳، در اشتوتگارت (آلمان در مقابل اسپانیا ۲-۱)، به رکورددار بازی در تیم ملی آلمان تبدیل شد. بدین ترتیب، او از رکورد اووه زیلر پیشی گرفت و تا ۱۷ نوامبر ۱۹۹۳، لوتار ماتئوس، از او پیشی نگرفت.

فرانتس بکن باوئر سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان (۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰)

فرانتس بکن باوئر جام جهانی ۱۹۸۶

Franz Beckenbauer Wallpaper

Franz Beckenbauer Wallpaper

فرانتس بکن باوئر مسابقات قهرمانی اروپا ۱۹۸۸

در مسابقات قهرمانی اروپا ۱۹۸۸ که در خاک خود آلمان برگزار شد، این تیم یکی از مدعیان اصلی قهرمانی محسوب می‌شد. در نیمه‌نهایی مقابل هلند، تیمی که مربیگری آن را بکن‌باوئر بر عهده داشت، با نتیجه ۲ بر ۱ مغلوب قهرمان نهایی اروپا شد.

فرانتس بکن باوئر مربی و مدیر ورزشی در باشگاه‌ها 

در سپتامبر 1990، برنارد تاپی بکن‌باوئر را به المپیک مارسی آورد. در ابتدا، بکن‌باوئر به عنوان مدیر فنی معرفی شد. اما ژرار گیلی، سرمربی تیم، اندکی پس از ورود بکن‌باوئر، از ترس جنگ قدرت با سرمربی آلمانی، استعفا داد.

از آن زمان بکن‌باوئر مربی شد. از آنجایی که نه او و نه دستیارش، هولگر اوسیک، مجوز لازم در فرانسه را نداشتند و انجمن مربیان فرانسه تهدید به اقدام قانونی کرد، میشل هیدالگو از اکتبر 1990، روی کاغذ، سمت مربیگری مارسی را بر عهده گرفت.

مربی و مدیر ورزشی در باشگاه‌ها فرانتس بکن باوئر

در دسامبر 1990، بکن‌باوئر از ناآرامی‌های حاکم بر باشگاه شکایت کرد؛ جدایی بکن‌باوئر از مارسی از قبل در دستور کار بود. سپس او کمی قبل از کریسمس 1990 به سمت مدیر فنی منتقل شد. او به عنوان سرمربی، مارسی را به هشت برد و پنج شکست رسانده بود. بعداً در همان فصل، این تیم که در آن زمان توسط ریموند گوتالس مربیگری می‌شد، به فینال جام اروپا مقابل ستاره سرخ بلگراد رسید و پس از تساوی 0-0 در وقت اضافه، در ضربات پنالتی 5-3 شکست خورد.

پس از محرومیت اریش ریبک، بکن باوئر در پایان سال 1993 مربیگری و مسئولیت تیم اول باشگاه بایرن مونیخ را برای ادامه فصل بر عهده گرفت. این باشگاه در آن فصل قهرمان آلمان شد. هنگامی که اتو رهاگل، سرمربی تیم، در آوریل 1996 از سمت خود برکنار شد، بکن باوئر دوباره مربیگری تیم را بر عهده گرفت و آنها را به فینال جام یوفا مقابل ژیروندن بوردو رساند.

Franz Beckenbauer wallpaper for phone

فرانتس بکن باوئر نایب رئیس باشگاه بایرن

در ۲۵ نوامبر ۱۹۹۱، بکن‌باوئر به عنوان نایب رئیس باشگاه فوتبال بایرن مونیخ انتخاب شد. او از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ به عنوان رئیس این باشگاه خدمت کرد.

او علاوه بر کارش برای باشگاه فوتبال بایرن مونیخ، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۰ یکی از نایب رئیسان اتحادیه فوتبال آلمان (DFB) بود. او به عنوان رئیس کمیته پیشنهاد میزبانی، با موفقیت از پیشنهاد آلمان برای جام جهانی ۲۰۰۶ حمایت کرد و متعاقباً رئیس کمیته سازماندهی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ شد.

فرانتس بکن باوئر یوفا

در آغاز سال ۲۰۰۵، بکن‌باوئر اعلام کرد که در انتخابات بعدی ریاست یوفا نامزد خواهد شد. پس از آنکه کمیسیون یوفا در تالین، استونی، در ۲۱ آوریل ۲۰۰۵ تصمیم گرفت انتخابات را از ۲۰۰۶ به ۲۰۰۷ موکول کند، هیچ چیز مانع نامزدی فرانتس بکن‌باوئر، که تا پایان سال ۲۰۰۶ به عنوان رئیس کمیته سازماندهی جام جهانی ۲۰۰۶ خدمت کرده بود، نشد. ب

ا این حال، بکن‌باوئر همیشه تأکید کرده بود که اگر دوباره نامزد شود، با لنارت یوهانسون، رئیس وقت، رقابت نخواهد کرد. در انتخابات ۲۶ ژانویه ۲۰۰۷، در دوسلدورف، یوهانسون دوباره نامزد شد و بکن‌باوئر نامزد نشد. رقیب یوهانسون، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال فرانسه و عضو رسمی، میشل پلاتینی بود. پلاتینی با 27 رأی در مقابل 23 رأی در انتخابات پیروز شد.

فرانتس بکن باوئر فیفا

از ژانویه 2007 تا ژوئن 2011، بکن باوئر عضو کمیته اجرایی فیفا بود.

از آوریل 2011 تا اکتبر 2012، بکن باوئر ریاست کارگروه فوتبال فیفا 2014 را بر عهده داشت که به توسعه و آینده فوتبال می‌پرداخت. از دیگر اعضا می‌توان به پله و بابی چارلتون اشاره کرد.

فرانتس بکن باوئر تبلیغات

از سال ۱۹۶۶ به بعد، بکن‌باوئر در رسانه‌ها و تبلیغات حضور داشت. از جمله کارهای دیگر، او آهنگی با عنوان «دوستان خوب نمی‌توانند از هم جدا شوند» ضبط کرد. با این تک‌آهنگ، او در پایان سال ۱۹۶۶ به رتبه ۳۱ در جدول تک‌آهنگ‌های آلمان رسید. این آهنگ هنوز هم گاهی اوقات هنگام گزارش از او پخش می‌شود.

او سوپ‌هایی را برای تولیدکننده مواد غذایی کنور (با شعار: «قدرت در بشقاب – کنور روی میز») با ارزش قراردادی ۱۲۰۰۰ مارک آلمان تبلیغ می‌کرد. در سال ۱۹۷۱، او در کمدی تلویزیونی المپیا-المپیا به کارگردانی کورت ویلهلم بازی کرد. دو سال بعد، فیلم نیمه مستند لیبرو در سینماها اکران شد.

پس از دوران فعالیتش به عنوان ورزشکار و مدیر تیم، بکن‌باوئر از محبوبیت خود به عنوان مفسر تلویزیونی و ستونی در بیلد استفاده کرد و محصولات متعددی را در داخل و خارج از کشور تبلیغ کرد. شعار این بود: «بله، امروز کریسمس است؟» از تبلیغات اپراتور شبکه تلفن همراه E-Plus که به مدت سه سال در تلویزیون آلمان پخش شد و تقریباً به ضرب المثل تبدیل شد. شعار تبلیغاتی معروف دیگر “Da legst di nieder” (شما دراز می‌کشید) است که در تبلیغات O2 استفاده شد و همچنین موضوع یک اختلاف حقوقی بین O2 آلمان و E-Plus بود.

عکس جدید فرانتس بکن باوئر

تبلیغات فرانتس بکن باوئر

در آغاز ژوئن ۲۰۱۵، طنز تلویزیونی «شورش آیگنر – مردی که فرانتس بکن باوئر بود» که برنده جایزه گریمه ۲۰۱۶ شد، از شبکه داس ارسته پخش شد. در آن، شخصیت داستانی هانس-گئورگ «شورش» آیگنر، با بازی کمدین اولی دیتریش، به عنوان همزاد فرانتس بکن باوئر معرفی می‌شود.

فیلم مستند ۹۰ دقیقه‌ای «بکن باوئر» از شبکه ARD، زندگی فرانتس بکن باوئر را دنبال می‌کند؛ با افراد مشهور و همکاران سابق او مصاحبه می‌شود. تصادفاً، نمایش افتتاحیه فیلم برای عصر ۸ ژانویه ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده بود چند ساعت قبل از تاریخ پخش، مرگ فرانتس بکن‌باوئر اعلام شد. فیلم طبق برنامه پخش شد.

نامگذاری سوپرجام فرانتس بکن باوئر

از سال 2025، سوپرجام DFL با نام سوپرجام فرانتس بکن‌باوئر نامگذاری خواهد شد.

بایرن مونیخ در اشاره به 125مین سالگرد تأسیس باشگاه، در 17 مارس 2025 میزبان یک تورنمنت اسطوره‌ای به نام جام بکن‌باوئر به افتخار بکن‌باوئر بود. تیم‌های مهمان عبارت بودند از: تیم‌های اسطوره‌ای پیشکسوتان رئال مادرید، آث میلان گلوری، بروسیا دورتموند ترادیشنزمنشافت، باشگاه فوتبال اشتوتگارت لجندن و آژاکس آمستردام. اسطوره‌های باشگاه بایرن مونیخ در فینال با نتیجه 4-0 مقابل پیشکسوتان رئال مادرید پیروز شدند. در آغاز مارس ۲۰۲۵، یک پیراهن بزرگ ساخته شده از فایبرگلاس با نوشته “بکن‌باوئر” و شماره “۵” او زیر سقف آلیانز آرنا برافراشته شد. به این ترتیب، بکن‌باوئر همچنین از این واقعیت که دیگر از شماره “۵” او در باشگاه بایرن مونیخ استفاده نخواهد شد، مفتخر است.

لقب بکن باوئر قیصر

از سال ۱۹۶۸، رسانه‌ها و هواداران از بکن‌باوئر با عنوان «قیصر» یاد می‌کنند. حکایت زیر اغلب به اشتباه به عنوان منشأ این اصطلاح نقل می‌شود: در جریان یک مسابقه دوستانه بین باشگاه فوتبال بایرن مونیخ و وین در سال ۱۹۷۱، به عنوان بخشی از جشن‌های سالگرد باشگاه برای اتریش وین، از او در کاخ هافبورگ در کنار مجسمه نیم‌تنه امپراتور سابق اتریش، فرانتس یوزف اول، عکس گرفته شد.

در مقاله‌ای نوشته سپ گراف، از او به عنوان «امپراطور فوتبال» یاد شد، و پس از آن اصطلاح «قیصر» به سرعت گسترش یافت و رواج پیدا کرد. این روایت همچنین توسط مانوئل نویکرشنر در مقاله‌ای در روزنامه فرانکفورتر آلگماینه زایتونگ تأیید شده است. او درباره عکس هربرت سوندهوفر، عکاس اتریشی، می‌نویسد که «از طریق این عکس و انتشار رسانه‌ای آن، استعاره مناسب برای فوتبالیست استثنایی با هاله‌ای از نجابت پیدا شد» و «از آن به بعد، یک برچسب زبانی به طور مناسب ظرافت بازی و حاکمیت عملکرد او را به تصویر کشید»

امور مالیاتی فرانتس بکن باوئر

منتقدان در گذشته بارها اشاره کرده‌اند که بکن‌باوئر آلمان را به عنوان مکانی ایده‌آل برای زندگی به تصویر می‌کشد، در حالی که خودش اتریش را به عنوان خانه خود انتخاب کرده است و در این زمینه به سیستم مالیاتی اتریش اشاره کرده است. در فوریه 2008، وزیر دارایی وقت آلمان، پیر اشتاینبروک، و دیگران، از فرار مالیاتی آلمانی‌های ثروتمند مانند بکن‌باوئر، مایکل شوماخر و دیگران انتقاد کرد. او به آنها تعهدشان را برای بازگرداندن چیزی به جامعه آلمان که باعث پیشرفت شغلی آنها شده بود، یادآوری کرد.

در دهه 1970، بکن‌باوئر پس از اینکه مشخص شد یک طرح فرار مالیاتی با قانون مالیات آلمان ناسازگار است، مجبور به پرداخت 1.8 میلیون مارک آلمان به عنوان مالیات معوق شد. در سال ۱۹۸۶، کانتون اوبوالدن به دلیل توافق‌های مالیاتی غیرقانونی تحت «قیمومیت مالیاتی» قرار گرفت و فرانتس بکن‌باوئر به دلیل تلاش برای فرار از پرداخت بیش از ۱.۲ میلیون فرانک سوئیس از اداره مالیات با کمک هانس هس، به جریمه و پرداخت ۱.۸ میلیون مارک آلمان محکوم شد.

شرط بندی و پولشویی فرانتس بکن باوئر

ادعاهای فساد در اعطای میزبانی جام جهانی ۲۰۰۶ بکن باوئر (۲۰۰۶) در اکتبر ۲۰۱۵، مجله اشپیگل از وام ده میلیون فرانک سوئیس از رابرت لوئیس-دریفوس به کمیته سازماندهی جام جهانی ۲۰۰۶ خبر داد که طبق گفته اشپیگل، ظاهراً برای خرید رأی استفاده شده است.

ادعاهای مربوط به هزینه‌های جام جهانی ۲۰۰۶: در سپتامبر ۲۰۱۶، گزارش‌های رسانه‌ای فاش کردند که فرانتس بکن‌باوئر در مجموع ۵.۵ میلیون یورو از یک قرارداد تبلیغاتی با شرکت شرط‌بندی ورزشی ODDSET آلمان لوتو و بلوک توتو، برای فعالیتش به عنوان رئیس کمیته سازماندهی جام جهانی ۲۰۰۶ دریافت کرده است. تا آن زمان، DFB ادعا می‌کرد که کار بکن‌باوئر داوطلبانه بوده است. تنها پس از آنکه اداره مالیات فرانکفورت آم ماین چهار سال بعد حسابرسی از DFB انجام داد، این هزینه در پایان سال ۲۰۱۰ توسط انجمن مالیات‌بندی شد. بکن‌باوئر بعداً تقریباً ۲۰ درصد مالیات کسر شده را به DFB بازپرداخت کرد.

فرانتس بکن باوئر شرط بندی و پولشویی 

ادعاهای مربوط به هزینه‌های جام جهانی ۲۰۱۰: در سال ۲۰۰۵، فیفا پرداخت ۱.۷ میلیون یورو به فرانتس بکن‌باوئر، فدور رادمن و آندریاس ابولد از سوی اتحادیه فوتبال آفریقای جنوبی را به خاطر کارشان به عنوان مشاور برای پیشنهاد میزبانی جام جهانی آفریقای جنوبی پذیرفت، اگرچه مجاز به بازپرداخت هزینه‌های پیشنهاد نیست. پول بکن‌باوئر به حسابی در جبل الطارق واریز شد.

ادعاهای مربوط به هزینه‌های فیفا: بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱، فیفا ۵.۴ میلیون فرانک سوئیس، که به عنوان دستمزد و مستمری بکن‌باوئر اعلام شده بود، به حسابی متعلق به فدور رادمن واریز کرد که سپس نیمی از آن را به حساب بکن‌باوئر ارسال کرد. رادمن ظاهراً از بانک خود پنهان کرده بود که بکن‌باوئر ذینفع واقعی این پول است، به همین دلیل دادستانی فدرال سوئیس به ظن جعل و پولشویی، علیه او پرونده جنایی تشکیل داد.

تعلیق فرانتس بکن باوئر

در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۴، بکن باوئر به دلیل امتناع از پاسخ به سوالات رئیس اتاق تحقیق، مایکل جی. گارسیا، در مورد اعطای میزبانی جام‌های جهانی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲، توسط کمیته اخلاق فیفا به مدت ۹۰ روز تعلیق شد.

پس از پاسخ به سوالات، این تعلیق در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴ لغو شد. در فوریه ۲۰۱۶، کمیته اخلاق فیفا به دلیل نقض سه ماده از قوانین اخلاقی فیفا به او اخطار داد و او را به پرداخت ۷۰۰۰ فرانک سوئیس جریمه کرد. در نتیجه، او در فیفا سابقه کیفری داشت.

درگذشت بکن‌باوئر

بکن‌باوئر در ۷ ژانویه ۲۰۲۴ در سن ۷۸ سالگی درگذشت.

فرانتس بکن‌باوئر

تاریخ های پیوستن فرانتس بکن باوئر

فرانتس بکن‌باوئر در طول دوران حرفه‌ای خود به تیم‌های مختلفی پیوست. در سال 1964، او به تیم بایرن مونیخ پیوست و با این تیم به افتخارات زیادی دست یافت. در سال 1977، بکن‌باوئر به تیم نیویورک کاسموس رفت و سه سال در آنجا بازی کرد. در سال 1984، او به عنوان سرمربی تیم ملی آلمان انتخاب شد و تا سال 1990 در این سمت باقی ماند.
در اینجا به تاریخ‌های مهم پیوستن فرانتس بکن‌باوئر به تیم‌های مختلف اشاره می‌کنیم:

1964: پیوستن به تیم بایرن مونیخ
1977: پیوستن به تیم نیویورک کاسموس
1984: انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی آلمان

افتخارات بکن باوئر 

مرد سال فوتبال آلمان: ۱۹۶۶٬۱۹۶۸٬۱۹۷۴٬۱۹۷۶
مرد سال فوتبال اروپا: ۱۹۷۲٬۱۹۷۶
جوان‌ترین بازیکن جام جهانی ۱۹۶۶

افتخارات باشگاهی بکن باوئر

بایرن مونیخ : بوندس‌لیگا

قهرمان در سال‌های: ۱۹۶۸٬۱۹۷۱٬۱۹۷۲٬۱۹۷۳٬۱۹۷۴

جام حذفی

قهرمان در سال‌های: ۱۹۷۳٬۱۹۷۴٬۱۹۷۵٬۱۹۷۶

لیگ قهرمانان اروپا

قهرمان در سال‌های: ۱۹۷۴٬۱۹۷۵٬۱۹۷۶

جام باشگاهای جهان: ۱۹۷۶

تیم ملی فوتبال آلمان

• جام جهانی فوتبال
• قهرمان جهان ۱۹۷۴
• نائب قهرمان جهان ۱۹۶۶
• سوم جهان ۱۹۷۰
• جام ملت‌های اروپا
• قهرمان اروپا ۱۹۷۲
• نائب قهرمان ۱۹۷۶

افتخارات به‌عنوان سرمربی بکن باوئر

• جام جهانی فوتبال
• 1996 قهرمان جهان
• 1986 نائب قهرمان جهان
• بوندس لیگ
• 1993–۱۹۹۴ قهرمان
• جام اتحادیه اروپا
• 1996 قهرمان جام یوفا

⏬مقالات پیشنهادی⏬

 بیوگرافی یوکی ایشیکاوا – Yuki Ishikawa رکورد سنگین‌ترین لیفت جهان شکسته شد قهرمانی دختر سانداکار ایران در فینال