لژیونرهای فوتبال ایران ۲۰۲۴

برای اطلاع از  اخبار لژیونرها، حواشی، تمدید قرارداد، محرومیت، مصدومیت  و عملکرد آن‌ها در فصل جاری  با سایت مگا ورزش همراه باشید.

جدیدترین لژیونرهای فوتبال ایران

در گذشته، فوتبال باشگاهی ایران در روزگاری در بوندسلیگای آلمان، سری‌آ ایتالیا و لالیگای اسپانیا بازیکنان تأثیرگذاری داشت که این روند متأسفانه در دهه ۹۰ متوقف شد. اما پس از آن، چهره‌هایی مانند سردار آزمون، مهدی طارمی و دیگر ستاره‌ها دوباره نام فوتبال ایران را در قاره سبز بر سر زبان‌ها آوردند.

هرچند که مقایسه لژیونرهای ایرانی با ستاره‌هایی که از ژاپن و کره جنوبی به لیگ‌های معتبر اروپایی راه یافته‌اند، قیاسی مع‌الفارق است!

در واقع، حضور فوتبالیست‌های ایرانی در لیگ‌های معتبر اروپایی می‌تواند نقطه عطفی برای فوتبال کشورمان باشد.

اگرچه تعداد لژیونرهای ایرانی نسبت به گذشته کاهش یافته است، اما نمی‌توان حضور ایرانی‌ها در لیگ‌هایی مانند ایتالیا، پرتغال و دیگر کشورهای معتبر را نادیده گرفت. به همین مناسبت، نگاهی می‌اندازیم به بازیکنانی که در لیگ‌های خارجی به میدان می‌روند.

سردار آزمون

سردار آزمون در طول زمستان ۱۴۰۰ پس از سال‌ها از روسیه جدا شد و با پیوستن به بایرلورکوزن راهی بوندسلیگا شد. پس از گذراندن یک فصل و نیم در این تیم و جدایی از شاگردان ژابی آلونسو، او با امضای قراردادی با باشگاه آ.اس. رم، حالا زیر نظر ژوزه مورینیو بازی خواهد کرد. آزمون در حالی لورکوزن را ترک کرد که در مدت یک و نیم فصل، عمدتاً روی نیمکت نشست و تنها چهار بار موفق به گلزنی شد. او اکنون در پست مهاجم برای باشگاه شباب الاهلی در لیگ برتر امارات بازی می‌کند.

مهدی طارمی

مهدی طارمی در حالی فصل چهارم خود در پورتو پرتغال را آغاز می‌کند که در طول فصل نقل و انتقالات در مدار باشگاه‌هایی مانند تاتنهام، منچستر یونایتد و دو تیم بزرگ میلان، اینتر و آث‌میلان قرار داشت. با وجود این، طارمی که پیش‌تر با پیراهن پورتو دو بار عنوان آقای گل لیگ پرتغال را کسب کرده بود، تصمیم گرفت در این تیم بماند و احتمالاً یکی از کاپیتان‌های پورتو شود. مهدی طارمی اکنون برای باشگاه فوتبال اینتر میلان بازی می‌کند.

علی مبارکی

علی مبارکی، هافبک دفاعی تیم اسپورتینگ لیسبون، است. او پیش از این در فوتبال جمهوری آذربایجان بازی کرده و سپس راهی پرتغال شد. همچنین، مبارکی در سن ۱۸ سالگی در تیم حرفه‌ای بابک مشهد بازی می‌کرد. او از جمله لژیونرهای موفق فوتبال ایران است که در پست هافبک دفاعی می‌تواند نقش مهمی در تیم ملی ایفا کند.

علی کریمی، امید ابراهیمی، سعید عزت‌اللهی و احسان حاج‌صفی از برجسته‌ترین هافبک‌های دفاعی فوتبال ایران هستند، و مبارکی رقابت سختی با این چهره‌های سرشناس دارد. علی مبارکی اکنون برای چوارقورنه عراق بازی می‌کند.

علیرضا جهانبخش

وقتی علیرضا جهانبخش از انگلستان به لیگ هلند بازگشت، مشخص بود که دوباره فرصت دارد برای کسب عنوان آقای گلی در هلند رقابت کند.

کاپیتان دوم تیم ملی فوتبال در فصل جاری با پیراهن فاینورد بازی می‌کند، و این در حالی است که او یکی از یازده بازیکن اصلی تیمش و از شانس‌های اصلی برای کسب عنوان قهرمانی محسوب می‌شود. او اکنون برای باشگاه هیرنفین در لیگ برتر هلند و تیم ملی ایران بازی می‌کند‌.

احسان حاج‌صفی

کاپیتان اول تیم ملی فوتبال، بازیکنی که سابقه حضور در بوندسلیگای آلمان را دارد، در حال حاضر در تیم «آ ا ک» یونان بازی می‌کند و این سومین سال متوالی است که در فوتبال باشگاهی یونان حضور دارد.

این مدافع سرشناس ایرانی یکی از لژیونرهای قدیمی و با ثبات است که حتی در سال‌های پایانی دوران بازی‌اش توانسته جایگاه خود را در جمع لژیونرهای فوتبال ایران تثبیت کند.

سامان قدوس

سامان قدوس، که در فصل گذشته با پیراهن برنتفورد در لیگ انگلیس در ۱۵ بازی به میدان رفته بود، مجدداً در فهرست تیمش قرار گرفت، در حالی که حتی گاهی از احتمال خداحافظی او از فوتبال خبر داده می‌شد.

او اکنون در پست هافبک برای باشگاه فوتبال کلبا در لیگ برتر امارات و تیم ملی ایران بازی می‌کند.وی سابقه بازی در تیم ملی سوئد و هم چنین گلزنی با این تیم را دارد.

صادق محرمی

صادق محرمی، که پس از جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه راهی لیگ کرواسی شد تا شاید در جام جهانی بعدی (۲۰۲۲) حضور یابد، در نهایت به این هدف دست یافت. او اکنون ششمین سال حضور خود در دینامو زاگرب را سپری می‌کند و می‌توان گفت که توانسته است جای خودش را به خوبی در لیگ کرواسی تثبیت کند.

مجید حسینی

مجید حسینی، پس از اینکه به طور غیرمنتظره در جام جهانی روسیه در ترکیب ثابت قرار گرفت، تصمیم گرفت مسیر لژیونر شدن را ادامه دهد و به لیگ ترکیه پیوست. در حال حاضر، او دوباره یکی از مدافعان اصلی و تاثیرگذار باشگاه فوتبال قیصریه اسپور است و در لیگ پر رقابت ترکیه به ثبات رسیده است.

الهیار صیادمنش

الهیار صیادمنش را می‌توان جوان اول فوتبال ایران نامید. این بازیکن که در ۱۸ سالگی راه لژیونر شدن را از لیگ ترکیه آغاز کرد، در دو سال اخیر عضو تیم هال سیتی در لیگ دسته اول انگلیس بوده است، هرچند در شش ماه گذشته به دلیل مصدومیت دور از میدان بوده است.

با این حال، او هنوز یکی از چهره‌های امیدوار و موفق فوتبال ایران در قاره سبز محسوب می‌شود. او اکنون در پست وینگر و مهاجم برای باشگاه فوتبال وسترلو در لیگ برتر فوتبال بلژیک بازی می‌کند.

امید ابراهیمی

امید ابراهیمی، متولد ۲۴ شهریور ۱۳۶۶، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست هافبک دفاعی برای تیم الشمال در لیگ ستارگان قطر بازی می‌کند.

احمد نوراللهی

احمد نوراللهی، متولد ۱۲ بهمن ۱۳۷۱، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست هافبک برای باشگاه الوحده در لیگ برتر امارات و تیم ملی ایران بازی می‌کند.

علی کریمی

علی کریمی، متولد ۲۲ بهمن ۱۳۷۲ در ایذه، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست هافبک میانی برای تیم قیصریه‌اسپور در سوپر لیگ فوتبال ترکیه بازی می‌کند.

علی قلی زاده

علی قلی‌زاده در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۷۴ در شهرستان نمین استان اردبیل متولد شده است. او یک بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست مهاجم برای تیم رویال شارلوا در لیگ برتر بلژیک بازی می‌کند.

قلی‌زاده همچنین سابقه بازی در تیم‌های ملی جوانان و نوجوانان ایران را دارد و در ۶ دیدار دوستانه تیم ملی بزرگسالان، توانسته است ۳ گل به ثمر برساند.

شهریار مغانلو

شهریار مغانلو، بازیکن ایرانی، در تاریخ 21 دسامبر 1994 به دنیا آمده و هم‌اکنون 30 سال سن دارد. قد او 190 سانتی‌متر است و به عنوان مهاجم در تیم فوتبال الاتحاد کلبا بازی می‌کند. او در بازی‌های خود از پای راست بهره‌برداری خوبی دارد. شماره پیراهن او در تیم 70 است و همچنین در تیم ملی ایران نیز فعالیت می‌کند.

شهاب زاهدی

شهاب زاهدی، متولد ۲۷ مرداد ۱۳۷۴، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست مهاجم برای تیم اویسپا فوکوئوکا در لیگ ژاپن (جی‌لیگ) بازی می‌کند.

محمدجواد حسین‌نژاد

محمدجواد حسین‌نژاد، متولد ۵ تیر ۱۳۸۲، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست هافبک برای باشگاه دینامو مخاچ‌قلعه در روسیه بازی می‌کند. او همچنین عضو تیم ملی فوتبال ایران می‌باشد.

مهدی قایدی

مهدی قایدی، متولد ۱۴ آذر ۱۳۷۷، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست وینگر به صورت قرضی در باشگاه الاتحاد کلبا در لیگ برتر امارات متحده عربی بازی می‌کند.

سعید عزت‌اللهی

سعید عزت‌اللهی آفاق، متولد ۱۰ مهر ۱۳۷۵، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست هافبک دفاعی برای باشگاه شباب الاهلی در لیگ برتر امارات متحده عربی و تیم ملی فوتبال ایران بازی می‌کند.

کسری طاهری

کسری طاهری، متولد ۱۵ مرداد ۱۳۸۵، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست مهاجم برای باشگاه روبین کازان در لیگ برتر روسیه بازی می‌کند.

امیرحسین ریوندی

امیرحسین ریوندی، متولد ۸ مارس ۲۰۰۴، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست مدافع چپ یا هافبک چپ به صورت قرضی در تیم زلسکا مسکو بازی می‌کند.

سعید سحرخیزان

سعید سحرخیزان، متولد ۵ تیر ۱۳۸۲، بازیکن فوتبال ایرانی است که در پست مهاجم برای باشگاه اورنبورگ بازی می‌کند.

اولین لژیونر فوتبال ایران

بیوک جدیکار، اولین لژیونر تاریخ فوتبال ایران در سال ۱۳۳۶ (۱۹۵۷ میلادی) است. او دارای ۱۵ سال سابقه بازی در تیم ملی ایران بود.

جدیکار در ۱۵ آذر ۱۳۰۸ در تهران متولد شد. او فوتبال را از سال ۱۳۲۳ (۱۹۴۴ میلادی) در تیم تهرانجوان زیر نظر مرحوم فكری آغاز کرد. در سال ۱۳۲۴ (۱۹۴۵) در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های تهران، در تیم جوان بازی می‌کرد و به عنوان گلزن این تیم شناخته شده بود.

در سال ۱۳۲۵ (۱۹۴۶) توسط مرحوم دانایی‌فر به تیم تور پیوست و در سال ۱۳۲۸ (۱۹۴۹) وارد باشگاه دوچرخه‌سواران شد. از سال ۱۳۳۰ (۱۹۵۱) به عضویت تیم ملی فوتبال ایران درآمد.

جدیکار از جمله بازیکنان نسل اول باشگاه دوچرخه‌سواران بود و بی‌نظیرترین چپ‌پای تاریخ فوتبال ایران به شمار می‌رود. در سال ۱۳۳۶ (۱۹۵۷) مورد توجه تیم ویکتوریای برلین، یکی از بهترین تیم‌های آلمان، قرار گرفت و با این تیم قراردادی دو ساله امضا کرد.

اما پس از ۹ ماه به دلیل تشکیل تیم ملی فوتبال ایران و حضور در بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸، به وطن بازگشت و پیراهن تیم ملی را با افتخار بر تن کرد، عبور از پول و شهرت فوتبال آلمان غربی.

بیوک از سال ۱۳۲۸ تا ۱۳۴۳ (۱۹۴۹ تا ۱۹۶۴ میلادی) حدود ۱۵ سال در خط حمله تیم‌های استقلال و تیم ملی ایران بازی کرد. آمار دقیق گل‌های او هرگز به طور کامل مشخص نشده است. نخستین بازی رسمی او در سال ۱۳۲۸ (۱۹۴۹) مقابل تیم ملی افغانستان برگزار شد.

در سال ۱۳۲۵ (۱۹۴۶) ایتالیایی‌ها خواهان او بودند و باشگاه‌هایی مانند رم، لازیو و تورینو پیشنهاد عقد قرارداد به او دادند. در نهایت، جدیکار برای امضای قرارداد با تیم تورینو عازم ایتالیا شد، اما به دلیل عدم ارسال موافقت‌نامه از سوی سازمان تربیت بدنی وقت و سفر تیم ملی به شوروی سابق، این انتقال عملی نشد.

لژیونرهای قدیمی فوتبال ایران

در دهه ۶۰، جنگ تحمیلی، مشکلات برگزاری لیگ سراسری، کم‌رنگ بودن حضور تیم ملی در مسابقات بین‌المللی و برخی محرومیت‌ها باعث شد نسل طلایی آن دوران فوتبال ایران، شامل بازیکنانی مانند فرشاد پیوس، احمد عابدزاده، ناصر محمدخانی، مجید نامجومطلق، شاهرخ بیانی و دیگران، در سطح بین‌المللی شناخته نشوند.

با گذر زمان، از جام ملت‌های ۱۹۹۶ به بعد، فرصت دیده شدن برای بازیکنانی مانند علی دایی، علی عزیزی‌خادم و علی باقری فراهم شد. در ادامه، نگاهی داریم بر عملکرد این بازیکنان.

علی دایی

در دوران حضور خود در آرمینیا بیله‌فیلد، ۲۵ بازی انجام داد و ۷ گل به ثمر رساند. پس از آن، در بایرن مونیخ، ۲۳ بازی رقم زد و ۶ گل زد. مهم‌تر از همه، اگر مربی بایرن، هیلتسفیلد، کمی محافظه‌کاری نمی‌کرد، حق داشت که در فینال لیگ قهرمانان مقابل منچستر یونایتد به جای کارستن یانکر بازی کند.

پس از آن، دایی راهی هرتابرلین شد و پس از مدتی نیمکت‌نشینی، به لیگ‌های عربی منتقل شد. حیف که او زودتر به اروپا نپیوست، چون می‌توانست ادامه مسیر بهتری داشته باشد.

خداداد عزیزی| کلن آلمان

خداداد در دوران حضورش در کلن، ۱۰ گل به ثمر رساند که یکی از آن‌ها در مقابل بایرن مونیخ و با ضربه سر، به الیور کان زده شد. اما او نتوانست در فوتبال منظم آلمان به طور کامل تثبیت شود و حاشیه‌هایی نیز داشت.

همچنین، حضور مقطعی او در لیگ‌های اتریش و آمریکا نیز به عنوان دستاوردی قابل توجه در سطح بوندسلیگا محسوب نمی‌شود.

کریم باقری| بیله فیلد و چارلتون

کریم با دایی به باشگاه بیله‌فیلد پیوست و در آنجا عملکرد موفقی داشت. پس از آن، وارد لیگ انگلستان شد که همزمان با فوت پدرش رخ داد. در لیگ انگلیس، تنها یک بازی برای تیم چارلتون انجام داد. مشابه بسیاری از لژیونرها، مدتی را در تیم‌های عربی سپری کرد تا در نهایت به پرسپولیس بازگشت.

مهدوی کیا| موشک هامبورگ

مهدوی‌کیا برای تیم بوخوم، ۱۲ بازی انجام داد و ۳ گل به ثمر رساند. او هشت سال در هامبورگ، به عنوان بال راست، مجموعاً ۲۰۸ بازی انجام داد و ۲۶ گل زد؛ مهم‌ترین آن‌ها در لیگ قهرمانان اروپا مقابل یوونتوس و بوفون بود. همچنین، طی سه سال در فرانکفورت، ۳۲ بازی انجام داد تا با مجموع بیش از ۲۵۰ بازی در بوندسلیگای آلمان، به یکی از مستمرترین حضورهای یک ایرانی و حتی آسیایی در لیگ‌های اروپایی تبدیل شود.

علی کریمی| جادوگر اماراتی‌ها

علی کریمی، به عنوان هافبک، در چهار سال حدود ۴۵ گل برای الاهلی امارات زد و در فصل آخر، کاپیتان این تیم بود. او پس از جذب پیشنهادهای متعدد از لیگ اسپانیا، که به دلیل تکنیک بالا و درخشش در تیم ملی برانگیخته شده بود، راهی بایرن مونیخ شد.

این انتقال، با توجه به نوع سبک بازی کریمی، بسیار عجیب به نظر می‌رسید. او یک فصل موفق در بایرن سپری کرد، اما در فصل دوم دچار مصدومیت شد و پس از پایان دوران مصدومیت، بیشتر نقش ذخیره را ایفا کرد.

انتقال کریمی از لیگ امارات به بایرن بسیار غریب بود، اما عجیب‌تر این است که پس از مدت کوتاهی نیمکت‌نشینی، نه تنها از بایرن رفت بلکه قید اروپا را زد و راهی قطر شد. پس از آن، به لیگ ایران بازگشت و در مدت کوتاهی نیز در تیم شالکه بازی کرد.

رحمان رضایی| اولین لژیونر کالچو

رحمان، پس از درخشش در تیم ملی، راهی لیگ ایتالیا شد و با حضور در پروجا (۳۸ بازی) و مسینا (۱۰۸ بازی) نشان داد که فوتبال را جدی و حرفه‌ای دنبال می‌کند.

او از حاشیه‌ها دوری می‌کرد و همین تمرکز و جدیت، با وجود اینکه جزو فوق‌ستاره‌های فوتبال ایران محسوب نمی‌شد، به او اجازه داد تا سال‌ها در یک لیگ معتبر و رقابتی حضور داشته باشد. این اتفاق، برای هیچ مدافع دیگری پس از او در فوتبال ایران تکرار نشد.

مهرداد میناوند| اتریش آلمان نشد

میناوند از ۲۱ سالگی به عنوان بازیکن اصلی تیم محبوب و رویایی مایلی‌کهن شناخته شد. کمی پس از ملی‌پوش شدن و حضور در جام جهانی، تجربه بازی در لیگ اتریش را داشت و با اشتورم گراتس سه بار قهرمان این لیگ شد.

تصور می‌رفت که به دلیل سن کم و تکنیک بالایش، پس از اتریش راهی لیگ معتبر‌تری مثل آلمان شود، اما مهرداد خیلی زودتر از آنچه تصور می‌رفت، به ایران بازگشت. او حتی در لیگ داخلی هم نتوانست موفق باشد و در سن کم مجبور شد از فوتبال خداحافظی کند.

رضا شاهرودی| امان از انتخاب‌های بد

رضا شاهرودی، بازیکن محبوب و خاصی بود که بخشی از شهرتش به خاطر ظاهر جذاب او بود، موضوعی که بعدها درباره نیکبخت هم تکرار شد. اما وجه مشترک هر دو، انتخاب‌های نادرست در مسیر حرفه‌ای‌شان بود.

شاهرودی در حالی که پیشنهادهای خوبی از بوندسلیگا داشت، برای کسب درآمد بیشتر راهی تیم دالیان در لیگ چین شد و حتی با این تیم تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسید. پس از آن، راهی لیگ ترکیه شد، اما در مجموع انتظارات برآورده نشد.

در آن زمان، بازیکنانی مانند علی سامره با تجربیات ناموفق در لیگ ایتالیا، علی منصوریان در یونان، نیما نکیسا در لیگ دوم ایتالیا، و رسول خطیبی در هامبورگ، همگی در کنار شاهرودی، تجربه‌های ناموفق در مسیر حرفه‌ای‌شان داشتند که نشان‌دهنده تکرار این نوع انتخاب‌های نادرست در آن دوره بود.

جواد نکونام|جواد لالیگایی

نکونام فوتبال ظاهری جذاب و چشم‌نوازی نداشت، اما همواره در سطح بالایی ظاهر می‌شد. او را می‌توان با علی دایی مقایسه کرد؛ هر دو بازیکن توانا، موفق و رکوردشکن بودند، اما به اندازه‌ای که باید، محبوبیت عمومی نداشتند.

نکونام در طول هفت سال حضور در اسپانیا، بیش از ۱۷۰ بازی انجام داد و حدود ۳۰ گل به ثمر رساند؛ و بعید است در آینده نزدیک، کسی بتواند رکورد او را به عنوان یک ایرانی در لالیگا بشکند.

آندو تیموریان| سامورایی در انگلستان

آندو در اوایل دوران حرفه‌ای خود هم‌زمان با مهدوی‌کیا و دایی در اوج قرار داشت. او، بازیکن پرشور و با سبک بازی جذاب، بیش از ۳۰ بازی در لیگ انگلستان انجام داد و توانست دو گل هم بزند.

اما خیلی زود به لیگ برتر ایران بازگشت و همچون مارکوپولو، مسافر تیم‌های مختلف شد. هرچند آندو سبک بازی خاصی داشت، اما نتوانست پیوسته عملکرد مطلوبی ارائه دهد و در مقایسه با نکونام، نتوانست به حق واقعی‌اش در فوتبال برسد.

وحید هاشمیان

وحید هاشمیان در سال ۱۹۹۹ راهی اروپا شد و مقصد اولیه او باشگاه هامبورگ آلمان بود. او در مدت دو فصل (۱۹۹۹-۲۰۰۱) در این تیم بازی کرد. پس از آن، هاشمیان به باشگاه بوخوم پیوست و طی سه سال (۲۰۰۱-۲۰۰۴) در لیگ آلمان به میدان رفت. در فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴، او درخشان‌ترین دوره فوتبالی خود را رقم زد و موفق شد ۱۶ گل در بوندسلیگا به ثمر برساند.

در مجموع، او در طول سه فصل حضور در پیراهن بوخوم، ۳۴ گل زد. پس از آن، هاشمیان به بایرن مونیخ منتقل شد، اما تنها یک فصل (۲۰۰۴-۲۰۰۵) در این تیم گذراند که با نتایج ناموفقی همراه بود. پس از آن، تصمیم گرفت این باشگاه را ترک کند و به هانوفر برود، جایی که سه فصل (۲۰۰۵-۲۰۰۸) در آن بازی کرد.

سرانجام، او بار دیگر به باشگاه بوخوم بازگشت و در پایان دوران حرفه‌ای‌اش در سال ۲۰۱۰، به فوتبال کشورمان بازگشت. این مسیر، پایان دوره‌ی ۱۱ ساله حضور هاشمیان در اروپا بود.

اشکان دژاگه

اشکان سومین لژیونر حاضر در باشگاه ۲۰۰ تایی‌ها محسوب می‌شود. او در دوران بازی خود برای تیم‌های هرتا و ولفسبورگ در بوندس‌لیگا و فولام در لیگ برتر انگلیس، در مجموع در ۲۰۰ مسابقه حضور داشته و مجموعاً ۱۰ هزار و ۹۵۲ دقیقه روی میدان بوده است.

همچنین، او در این مسابقات توانسته است ۲۴ گل به ثمر برساند. از نظر تعداد دقایق بازی، اشکان سومین بازیکن در بین لژیونرهای اروپایی است و بیشترین زمان حضور در میدان نیز مربوط به دوران بازی‌اش با ولفسبورگ است.

مسعود شجاعی

مسعود در طول دوران حرفه‌ای خود در لالیگا با تیم اوساسونا و سپس در لیگ برتر یونان با باشگاه‌هایی مانند پانیونیوس و آاک بازی کرده است. مجموعاً در ۱۵۴ مسابقه حاضر بوده و در مجموع ۹۳۸۷ دقیقه بازی کرده است. او توانسته است ۱۵ گل نیز به ثمر برساند. از نظر تعداد دقایق بازی در سطح اول فوتبال اروپا، مسعود در میان ایرانی‌ها در رتبه ششم قرار دارد. بیش‌ترین دقایق بازی او مربوط به دوران حضور در لالیگا و تیم اوساسونا است.

رضا قوچان‌نژاد

گوچی با اولین حضور خود در بازی برای آپوئل نیکوزیا در لیگ برتر قبرس، به جمع صدتایی‌های این رقابت‌ها خواهد پیوست. او تاکنون در طول دوران بازی‌اش برای هیرنوین در هلند، و سنت‌ترویدن و استاندارد لیژ در بلژیک، در سطح نخست کشورشان، مجموعاً در ۹۹ مسابقه حضور داشته و ۷٬۴۵۴ دقیقه بازی کرده است.

همچنین، او با زدن ۳۹ گل، در کنار جهانبخش رکورددار گلزنی در بین لژیونرهای ایرانی در فوتبال اروپا محسوب می‌شود. لیگ برتر قبرس سومین لیگ برتر اروپایی است که او در آن بازی می‌کند.

لژیونرهای فوتبال ایران در روسیه

محمدجواد حسین‌نژاد در لیگ بیست‌وسوم و با کمک مربی ژوزه مورایس به فوتبال ایران معرفی شد. او بازیکن جوانی بود که کمتر کسی او را می‌شناخت، اما به دلیل استعداد بالایی که داشت، مورایس به او اعتماد کرد و نتیجه این اعتماد را نیز گرفت.

حسین‌نژاد آن‌قدر در ترکیب تیم سپاهان درخشید که خیلی زود به تیم ملی دعوت شد و همچنین توجه باشگاه‌های زیادی را جلب کرد. پس از پایان لیگ بیست‌وسوم، او با پیشنهادی از تیمی روسی مواجه شد و باشگاه دینامو ماخاچ‌قلعه با پرداخت ۱.۳ میلیون دلار توانست رضایت باشگاه سپاهان برای انتقال این بازیکن را جلب کند.

حسین‌نژاد اولین بازیکن ایرانی نیست که در لیگ روسیه بازی می‌کند. در سال‌های اخیر، بازیکنان ایرانی زیادی در این لیگ حضور داشته‌اند. سردار آزمون اولین ایرانی است که راهی لیگ روسیه شد و پیراهن روبین کازان را بر تن کرد و کم‌کم به یک بازیکن سطح بالا تبدیل شد.

پس از سردار، علیرضا حقیقی و رضا شکاری نیز در لیگ روسیه بازی کرده‌اند. در حال حاضر، شش بازیکن ایرانی در لیگ روسیه حضور دارند که این تعداد فقط با لیگ امارات برابری می‌کند.

بازیکنانی همچون محمدجواد حسین‌نژاد، محمد محبی، کسری طاهری، امیرحسین ریوندی، سعید سحرخیزان و محمد قربانی در حال حاضر در لیگ روسیه بازی می‌کنند و باید دید در آینده تعداد این بازیکنان افزایش خواهد یافت یا خیر.

لژیونرهای ناشناخته  فوتبال ایران

فوتبال ایران بازیکنان زیادی در لیگ‌های خارجی دارد که احتمالاً بسیاری از آن‌ها را نمی‌شناسید.در سرتاسر جهان و در هر کشوری، می‌توانید ستاره‌ای با ریشه ایرانی پیدا کنید که در کشورهای دیگر در حال بازی است، اما دور از وطن خود قرار دارد. این بازیکن نه تنها از نگاه کادر فنی بلکه از دید بسیاری از رسانه‌ها و هواداران نیز کمتر شناخته شده است.

ابراهیم فرحناک، مدافع میانی، 26 ساله

او که متولد شیراز است، همچنان در فوتبال اروپا فعالیت می‌کند. ابراهیم از آکادمی هانوفر برخاسته است، اما نتوانست در این تیم شرایط خوبی داشته باشد، بنابراین ترجیح داد حرفه‌ای خود را در لیگ‌های پایین‌تر فوتبال آلمان ادامه دهد. او در ژانویه به تیم آلتگلینیک پیوست و در سطح چهارم فوتبال آلمان بازی می‌کند.

عقیل کعبی، مدافع میانی، 34 ساله

مدافع سابق تیم‌های استقلال خوزستان، صنعت نفت آبادان، مس رفسنجان و نفت مسجدسلیمان در زمستان سال گذشته به تیم کربلا در لیگ عراق پیوست. جالب است بدانید او در این تیم تحت نظر کارلوس اینارخوس، سرمربی سابق نساجی، قرار گرفته است!

امیر روستایی، مهاجم نوک، 27 ساله

امیر عضو تیم زیر 17 ساله پرسپولیس بود که برانکو او را به تیم اصلی فراخواند. هرچند مدتی در پیکان بازی کرد، اما بار دیگر به صورت مقطعی به تیم محبوبش بازگشت. دو سال پیش تصمیم گرفت لژیونر شود و اولین گزینه‌اش باشگاه الشحانیه قطر بود. پس از آن، مدت کوتاهی در تیم سیترای بحرین بازی کرد، اما برای فصل جدید دوباره به قطر رفت و هم‌اکنون در تیم الوعب در دسته دوم فوتبال قطر بازی می‌کند.

رضا یزدان‌دوست، مدافع میانی، 32 ساله

مدافع سابق صنعت نفت، تراکتور، پدیده و نفت مسجدسلیمان که فصل گذشته را در ازبکستان سپری کرده و مورد توجه تیم‌های بزرگ این لیگ قرار گرفته بود، اکنون در کویت بازی می‌کند و عضو تیم یرموک است.

یادگار رستمی، مهاجم، 20 ساله

او در آکادمی کیا پرورش یافته است، سپس راهی لهستان شد و مستقیماً به تیم پوگون لهستان پیوست. یادگار فصل گذشته را به صورت قرضی در لودز سپری کرد، و اکنون برای فصل جدید دوباره به تیم پوگون بازمی‌گردد.

محمدامین دوستعلی، مهاجم مرکزی، 20 ساله

او دیگر محصول آکادمی کیا است که مستقیماً به تیم زیر ۱۹ ساله پوگون پیوست. حالا در این فصل توانسته است در تیم دوم پوگون بازی کند و فرصت حضور در میدان را به دست آورد.

سیاوش حق‌نظری، هافبک تهاجمی، 29 ساله

بازیکنی که محصول آکادمی پرسپولیس است، پس از بازی در تیم‌های جوانان ال ای گلکسی، مدتی در اوکراین و ازبکستان فعالیت داشت و در ژانویه به تیم نوبهار پیوست.

امیرحسین ریوندی، دفاع چپ، 20 ساله

دیگر محصول آکادمی کیا که فصل گذشته به زسکا مسکو ملحق شد، فصل جدید را با پیراهن تیم بوکژورو در لیگ دسته دوم ازبکستان آغاز می‌کند و پس از آن قرار است دوباره به زسکا مسکو بازگردد.

حجت حق‌وردی، مدافع میانی، 31 ساله

او مدتی است که تابعیت خود را به طور رسمی تغییر داده است و علاوه بر حضور در تیم ملی آذربایجان، این فصل را در تیم نفت‌چی بازی خواهد کرد.

عیسی پلنگی، دفاع چپ، 25 ساله

عیسی در تیم القطر بازی می‌کند و به عنوان مدافع بوشهری که در لیگ قطر فعالیت دارد، جایگاه ثابتی در تیمش کسب کرده است. همچنین، احتمال می‌رود به زودی برای تیم ملی قطر نیز دعوت شود.

پایا پیچکاه، هافبک مرکزی، 24 ساله

پایا پیچکاه، هافبک اهل قائم‌شهر، در تیم بروما سوئد بازی می‌کند و هم‌اکنون در ۲۴ سالگی، به تازگی مورد توجه تیم بزرگسالان سوئد قرار گرفته است. پس از مدتی بازی در تیم جوانان این کشور، به نظر می‌رسد به زودی مسیر حرفه‌ای خودش را جدا خواهد کرد.

فیصل عضدی، هافبک تهاجمی، 23 ساله

عضدی بازیکنی است که زاده زاهدان است اما اکنون تابعیت قطر را دارد. او در تیم جوانان قطر بازی کرده و به عنوان بازیکن سابق السد و آکادمی اسپایر، هم‌اکنون در تیم الشمال فعالیت می‌کند و تلاش می‌نماید راهی تیم ملی قطر شود.

کاوه ظهیر الاسلام، مهاجم مرکزی، 22 ساله

مهاجم تیم سنت ترویدن در المپیک پاریس، می‌توانست عضو تیم جوانان آمریکا باشد و با توجه به اینکه در کالیفرنیا متولد شده، رسانه‌های آمریکایی انتظار داشتند که سرمربی این تیم او را دعوت کند. در حال حاضر، او هنوز به تیم ملی نرسیده و یک بازیکن دو تابعیتی محسوب می‌شود که این فصل را نیز در لیگ بلژیک آغاز کرده است.

دیوید استوکلر، مهاجم مرکزی، 19 ساله

بازیکنی با اصالت تبریزی که فصل گذشته عنوان آقای لیگ جوانان فوتبال ایتالیا را کسب کرده است، اکنون به عنوان یکی از اصلی‌ترین پدیده‌های فصل در تیم کرمونزه در سری‌بی بازی می‌کند. استوکلر، متولد دانمارک است اما خانواده‌ای ایرانی دارد. او به‌تازگی مورد توجه تیم کومو قرار گرفته است و هنوز روند انتقال او نامشخص است.

زاچ زندی، هافبک تهاجمی، 28 ساله

در حال حاضر، او در لیگ دوم فوتبال آمریکا (USLC) بازی می‌کند و در این فصل، در ۱۹ بازی برای تیمش ۲ گل به ثمر رسانده است. اما او بیشتر به خاطر خواهرش، سیدنی زندی، شناخته شده است که در تیم زیر ۱۹ سال آمریکا بازی می‌کند و آینده درخشانی در انتظار او است.

دنیل داوری، دروازه‌بان، 36 ساله

یکی از عجایب فوتبال این است که او روزی در لیست تیم ملی کشورمان برای جام جهانی ۲۰۱۴ توسط کارلوس کی‌روش قرار داشت، اما حالا در مسیر کاهش سطح قرار گرفته است. هم‌اکنون، او در سطح چهارم فوتبال آلمان به عنوان دروازه‌بان سوم فعالیت می‌کند و مربی دروازه‌بان‌های اوبرهائوسن است.

رایان تفضلی، مدافع میانی، 32 ساله

رایان علاقه‌مندی زیادی به حضور در تیم ملی ایران داشت و حتی نامش در شایعات مربوط به انتقال به پرسپولیس و استقلال مطرح شده بود، اما هم‌اکنون، این مدافع فعلی ویکامب در لیگ یک انگلیس، تمام تمرکز خود را بر شروع فصل جدید معطوف کرده است.

کاوه راد، مدافع میانی، 23 ساله

این مدافع آمریکایی در تیم دوم پورتلند بازی می‌کند، اما در ماه‌های اخیر همراه با تیم اصلی نیز تمرین کرده است. در هر صورت، این فرصت می‌تواند برای این مدافع جوان یک رویداد بسیار مهم و سرنوشت‌ساز باشد.

آریا خسرو هاسگاوا، هافبک مرکزی، 35 ساله

او که پدری ایرانی و مادری ژاپنی دارد، به تازگی وارد ۳۵ سالگی شده است. در طول زندگی‌اش، به جز فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶ که در رئال زاراگوزا بازی می‌کرد، دیگر بخش عمده‌ای از دوران حرفه‌ای خود را در ژاپن سپری کرده است. پس از بازی در تیم ناگویا، حدود یک سال است که به تیم گیاناره توتوری در دسته سوم فوتبال ژاپن پیوسته است.

میلاد نژاد، هافبک میانی، ۱۹ ساله

او که دوران فوتبال پایه خود را در آکادمی هامبورگ گذرانده است، در حال حاضر به منظور بازی حرفه‌ای، به تیم دوم هامبورگ منتقل شده و در حال حاضر برای این تیم به میدان می‌رود.

دنیس اکرت، مهاجم مرکزی، ۲۷ ساله

چهره ایرانی-آلمانی که تابعیت اسپانیا را نیز دارد، پس از مدتی بازی در سلتاویگو و تیم‌های لیگ آلمان، در این فصل به یونیون سن ژیلوا پیوست و حتی تا نزدیک به قهرمانی در این کشور پیش رفت، اما این موفقیت محقق نشد. او در تیم جدیدش جایگاهی ثابت دارد و عملکرد خوب او باعث شده است که تغییر کادر فنی در بلژیک نیز مشکلی برای او ایجاد نکند.

عملکرد لژیونرهای فوتبال ایران

مهدی طارمی

مهدی طارمی در سال جاری با انتقال به اینتر میلان، از ابتدای فصل در ۱۹ مسابقه با پیراهن این تیم حضور یافته است. او توانسته است یک گل به ثمر رساند و ۴ پاس گل ارائه دهد. این انتقال بزرگ و تجربه بازی در یکی از معتبرترین باشگاه‌های اروپایی، فرصت‌های جدیدی را برای او فراهم کرده است.

در سوی دیگر، علیرضا جهانبخش در سال ۲۰۲۴ با پیراهن هیرنفین و فاینورد در مجموع ۱۵ مسابقه انجام داد که تنها دو پاس گل به ثبت رساند. این عملکرد نشان‌دهنده سال نسبتا ضعیف برای او در رقابت‌های اروپایی بود.

شهاب زاهدی

شهاب زاهدی در تیم آویسپا در لیگ ژاپن عملکرد نسبتاً موفقی داشت. او در ۳۱ بازی حاضر شد و توانست ۹ گل به ثمر برساند و ۲ پاس گل ارائه دهد، که نشان‌دهنده رشد و قابلیت‌های او در این لیگ است.

صادق محرمی

صادق محرمی در دیناموزاگرب با مشکل مصدومیت مواجه شد و تنها در ۴ بازی در این فصل حضور داشت، بنابراین سال موفقی برای او نبود. همچنین، احسان حاج صفی با پیراهن آ.ا.ک آتن در ۱۷ بازی حاضر شد و توانست یک گل و سه پاس گل ثبت کند، اما نتوانست به سطح مطلوب خود برسد.

مجید حسینی

مجید حسینی به دلیل مصدومیت فرصت حضور در میدان با تیم کایسری اسپور ترکیه را نداشت و سال را بدون بازی به پایان رساند. در مقابل، علی کریمی، هم‌تیمی او، با مجموع ۲۴ بازی و یک گل، عملکرد نسبتاً خوبی در کایسری اسپور داشت، هرچند او نیز بخشی از فصل را به دلیل مصدومیت سپری کرد.

سعید سحرخیزان

سعید سحرخیزان با پیوستن به اورنبورگ در روسیه برای اولین بار تجربه لژیونر شدن را به دست آورد و در ۱۷ بازی موفق شد ۶ گل زده و یک پاس گل بدهد. محمد قربانی که در ابتدای سال به اورنبورگ ملحق شد، در مجموع ۳۰ بازی انجام داد و ۲ گل و یک پاس گل ثبت کرد. شهریار مغانلو نیز برای دومین بار به عنوان لژیونر راهی شد و در ۱۰ بازی با پیراهن کلبا، توانست ۳ گل به ثمر برساند.

علی قلی‌زاده

علی قلی‌زاده با پیوستن به لخ پوزنان در لیگ لهستان، در ۲۲ بازی حاضر شد و توانست ۳ گل و ۳ پاس گل ثبت کند. محمد محبی در شرایط سخت دما در روسیه، در ۲۰ بازی با پیراهن روستوف بازی کرد و موفق شد ۸ گل زده و ۵ پاس گل بدهد.

همچنین، جواد حسین‌نژاد به عنوان جدیدترین لژیونر ایرانی در روسیه، در ۱۳ بازی با دینامو ماخاچ‌قلعه یک گل و ۳ پاس گل به ثبت رساند.

مهدی قایدی

مهدی قایدی با عملکردی درخشان، در ۲۶ بازی با پیراهن کلبا، ۱۸ گل و ۴ پاس گل به ثمر رساند و سال بسیار خوبی را پشت سر گذاشت.

سامان قدوس

سامان قدوس به طور مشترک با دو تیم برنتفورد و کلبا، در مجموع ۱۰ بازی انجام داد و موفق شد ۳ گل و یک پاس گل ثبت کند.

سعید عزت‌اللهی

در نهایت، سعید عزت‌اللهی با پیوستن به شباب الاهلی در ۲۶ بازی حاضر شد و توانست ۵ گل و ۲ پاس گل به ثبت برساند. همچنین، سردار آزمون در مجموع با پیراهن رم و شباب الاهلی، ۲۹ بازی انجام داد و موفق شد ۱۶ گل و ۷ پاس گل ثبت کند.

در مجموع، عملکرد بازیکنان ایرانی در سال ۲۰۲۴ متنوع و متفاوت بود، که اتفاقات بسیار جذابی را برای طرفداران فوتبال رقم زد. انتظار می‌رود در سال‌های آینده شاهد توسعه و پیشرفت بیشتر این بازیکنان در لیگ‌های مختلف جهان باشیم.

لژیونرهای دورگه فوتبال ایران

برخی ازلژیونرهایی قدیمی و جدید فوتبال ایران دو رگه ودو تابعیتی هستند که در ادامه مطلب به آن‌ها می‌پردازیم:

فریدون زندی

هافبک خوش‌تیپی که پدر ایرانی و مادر آلمانی داشت و به خوبی فارسی صحبت می‌کرد، در حدود ۲۵ سالگی با حضور در لیگ آلمان شناخته شد. او در باشگاه بوندس‌لیگایی کایزرسلاترن نقش پنالتی‌زن اصلی تیم را داشت و عملکرد خوبی ارائه می‌داد.

همین درخشش باعث شد برانکو مربی وقت تیم ملی، بازیکن سابق آلمان که برای تیم‌های پایه این کشور بازی کرده بود، را به تیم ملی فرا بخواند. فریدون در روزهای آغازین دوران حرفه‌ای خود موفق ظاهر شد، اما با رفتن برانکو و حضور قلعه‌نویی، دیگر به تیم ملی دعوت نشد.

سال‌ها بعد، او به لیگ داخلی آمد و دیگر آن بازیکن شاخص بوندس‌لیگا نبود. او پس از ۲۹ بازی ملی و ثبت ۵ گل، از تیم ملی خداحافظی کرد و در سال‌های پایانی فوتبالش در قطر نیز با مصدومیت سنگینی روبه‌رو شد. جالب است بدانید که او دو سال در تیم دینامو درسدن آلمان به عنوان کمک مربی فعالیت کرد.

دیوید استوکلر قره‌باغی

دیوید استوکلر قره‌باغی یک فوتبالیست دو ملیتی ایرانی-دانمارکی است که در لیگ فوتبال ایتالیا بازی می‌کند.

دیوید استوکلر قره‌باغی، مهاجم ایرانی-دانمارکی که هم‌اکنون در فوتبال ایتالیا بازی می‌کند، با تابعیت دانمارکی، در تیم جوانان کرمونزه موفق به کسب عنوان آقای گلی شده است و نقش مهمی در صدرنشینی این تیم ایفا کرده است.

او در ۱۹ سالگی، با داشتن مادری اتریشی و پدری ایرانی، به عنوان یک استعداد درخشان در فوتبال ایتالیا شناخته شده و توجه بسیاری از باشگاه‌های مطرح این لیگ را جلب کرده است.

اشکان دژاگه

اشکان در ایران به دنیا آمد، اما در تمامی مراحل پایه برای تیم ملی آلمان بازی کرد و حتی جزو تیم زیر ۲۱ سال آلمان بود که نتایج خوبی کسب کرد. با وجود اینکه فرصت بازی در تیم بزرگسالان آلمان را داشت، در نهایت تصمیم گرفت تیم ملی کشورمان را برگزیده و نماینده ایران شود.

در آن بازی مشهور مقابل آرژانتین، اشکان عملکرد بسیار خوبی داشت و حتی فرصت گلزنی هم پیدا کرد، اما خطای واضح مدافع آرژانتین روی او توسط داور نادیده گرفته شد. اعتراض‌های او به پنالتی هم نتیجه‌ای نداشت.

پس از جام جهانی ۲۰۱۴، او سال‌ها برای تیم ملی کشورمان بازی کرد و حتی بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست، اما درخشش گذشته‌اش را تکرار نکرد.

حضور همزمان او با شجاعی و حاج صفی در تراکتور، اتفاق جالبی در فوتبال ایران بود که در دوره‌ای رخ داد. اشکان در مجموع ۵۹ بازی برای تیم ملی ایران انجام داد و ۱۱ گل ثبت کرد، که این عملکرد بهترین نتیجه در بین این گروه از بازیکنان محسوب می‌شود.

رضا قوچان نژاد

رضا قوچان‌نژاد، معروف به گوچی، بازیکن محبوب فوتبال کشورمان، در مشهد به دنیا آمد و در تیم‌های پایه هلند بازی کرد. او با دعوت کارلوس کی‌روش به تیم ملی ایران، نقش کلیدی در صعود دراماتیک تیم ملی به جام جهانی ۲۰۱۴ ایفا کرد.

مجموعاً در ۴۴ بازی برای تیم ملی، ۱۷ گل به ثمر رساند و عملکرد قابل توجهی داشت، به ویژه با زدنا گل‌های مهم در لحظات حساس. قوچان‌نژاد در مسیر حرفه‌ای‌اش تیم‌های زیادی را عوض کرد و شاید انتخاب‌های نادرست او در سال‌های بعد، باعث شد نتواند همان دستاوردهای قبلی را تکرار کند.

بسیاری معتقد بودند زودتر از تیم ملی خداحافظی کرد، هرچند بی‌توجهی کارلوس کی‌روش در جام جهانی ۲۰۱۸ در این تصمیم تاثیرگذار بود.

دنیل داوری

دنیل داوری،  در مقطعی به تیم ملی دعوت شد. او با پدری ایرانی و مادری آلمانی، قبل از جام جهانی ۲۰۱۴ فرصت حضور در تیم ملی را به دست آورد. دعوت او باعث بروز اختلاف بین علیرضا رحمتی و کارلوس کی‌روش شد، که در نتیجه رحمتی از تیم ملی خداحافظی کرد.

اما داوری در آن زمان عملکرد ضعیفی داشت و در مقابل، رحمان احمدی و علیرضا حقیقی در چند مقطع دروازه‌بان‌های ثابت تیم ملی شدند.

حقیقی در جام جهانی عملکرد متوسطی داشت و در جام ملت‌ها ضعیف ظاهر شد، که در نتیجه، با رفتن رحمتی، تیم ملی ضرر زیادی دید. هرچند داوری به طور مقطعی در بوندس‌لیگا بازی کرد، اما نتوانست در سطح ملی و باشگاهی دروازه‌بان مطمئنی باشد.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

ایران 3-0 کره‌شمالی؛ طوفان زرد آسیا با یک اخراجی زمین‌گیر شدلژیونرهای ایرانیمگا ورزش | پخش زنده، نتایج لحظه‌ای و اخبار ورزشی داغ