پرحاشیه ترین نقل و انتقالات فوتبال

این لیستی است که سایت مگاورزش در مورد 10 عدد از بحث برانگیزترین نقل و انتقالات تمام دوران فوتبال را تهیه کرده است. برای ادامه خبر با سایت نقل و انتقالات مگاورزش همراه باشید.

Giuseppe Meazza

اینتر میلان، A.C. میلان، 1940

جوزپه مه آتزا که از نظر بسیاری بهترین فوتبالیست ایتالیایی تمام دوران است، تنها مردی است که به پل زدن تنش بین دو باشگاه بزرگ فوتبال میلان نزدیک شده است.

Meazza یک اسطوره در اینترمیلان بود و 241 گل در 348 بازی برای I Nerazzurri به ثمر رساند و قبل از اینکه فصل 1938/39 را به دلیل مصدومیت از دست بدهد. در بازگشت، او تصمیم گرفت به تیم قرمز میلان بپیوندد، نه اینکه در اینترناسیونال بماند.

دوران حرفه ای Meazza در A.C میلان کوتاه مدت بود. او قبل از رفتن به یوونتوس در سال 1942 تنها 37 بازی برای روسونری انجام داد.

در سال 1979، یک سال پس از مرگ Meazza، سن سیرو به یاد برنده دو بار جام جهانی تغییر نام داد.

John Robertson

Nottingham Forest, Derby County, 1983

در سال 1997، جان رابرتسون به عنوان شصت و سومین برترین فوتبالیست تمام دوران انتخاب شد.

در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980، او پسر طلایی ناتینگهام فارست بود که در آن زمان نیروی برتر فوتبال اروپا بود.

در سال 1980، او تنها گل بازی فینال جام اروپای فارست را به ثمر رساند، اما در سال 1983 با امضای قرارداد با دربی کانتی، شهرت خود را برای همیشه لکه دار کرد.

این حرکت به دلیل شکافی که بین برایان کلاف، مدیر فارست و دستیار سابقش پیتر تیلور، مدیر جدید دربی ایجاد کرد، بحث برانگیز است.

این دو در قلب موفقیت فارست بودند و قبل از آن دربی کانتی را به تنها عنوان قهرمانی خود در لیگ در سال 1972 هدایت کردند.

آنها قبل از اینکه تیلور در سال 1983 تصمیم به بازنشستگی از فوتبال بگیرد، به همه چیز دست یافته بودند و شش ماه بعد به عنوان سرمربی دربی بازگشتند.

به‌عنوان مدیر دربی کانتی، تیلور سپس با جان رابرتسون ستاره فارست قرارداد امضا کرد.

این انتقال با مناقشه زیادی همراه بود و یک دادگاه مستقل نیاز داشت تا با مبلغی موافقت کند.

کلاف بعداً تیلور را “مار زنگی” نامید و اضافه کرد: “ما در بیشتر روزهای هفته با A52 از کنار هم رد می‌شویم. اما اگر ماشینش خراب می‌شد و می‌دیدم که در حال بالابر است، او را بلند نمی‌کردم، او را زیر پا می‌گذارم.»

آن دو دیگر هرگز صحبت نکردند.

Carlos Tevez

Manchester United, Manchester City, 2009

شهرت کارلوس توز به عنوان یک ناله کننده مکرر در منچستریونایتد پس از آن شروع شد که او ادعا کرد که سر الکس فرگوسن به اندازه کافی او را نمی‌خواست.

علیرغم کیفیت آشکار آرژانتینی، منچستریونایتد تمایلی به پرداخت بند آزادسازی 25.5 میلیون پوندی از Media Sports Investment (MSI)، مالک آن زمان توز نداشت.

توز در میان هواداران اولدترافورد به محبوبیت هواداران تبدیل شده بود، اما، علیرغم فرمش، توز به طور منظم تعویض می شد و حتی در چند نوبت به نیمکت نشینان تنزل پیدا می کرد که بسیار باعث ناراحتی او شد.

او در آخرین بازی خود برای یونایتد، هنگامی که در دقیقه 66 زمین بازی را ترک کرد، تشویق شدید هواداران را دریافت کرد.

الکس فرگوسن به تشویق هواداران پاسخ داد و به آرژانتینی پیشنهاد قراردادی پنج ساله داد، اما خیلی دیر بود.

علی‌رغم پیشنهاد قرارداد که او را به یکی از پردرآمدترین بازیکنان یونایتد تبدیل می‌کرد، توز به دلیل روابط ضعیفش با سرمربی، از تعهد به یونایتد خودداری کرد.

آرژانتینی در عوض یک حرکت تکان دهنده در سراسر شهر به منچستر سیتی، باشگاهی که به سرعت به قله فوتبال انگلیس صعود می کرد، انتخاب کرد.

پس از تکمیل این انتقال، پوستر بدنام «به منچستر خوش آمدید» در سراسر شهر پخش شد و نمک بر زخم هواداران منچستریونایتد پاشید.

تمام نشده است ، با ما همراه باشید تا پرحاشیه ترین نقل و انتقالات فوتبال دنیا را بیشتر از قبل بدانید!

Johan Cryuff

Ajax, Feyenoord, 1983

یوهان کرایوف که به دلیل فلسفه توتال فوتبال شهرت داشت، یکی از بهترین فوتبالیست هایی بود که تا به حال این بازی را انجام داده است.

او بیشتر دوران حرفه‌ای خود را در آژاکس گذراند و بهترین سال‌های خود را قبل از انتقال به بارسلونا در این باشگاه هلندی گذراند.

کرایف پس از گذراندن دو سال بازی در آمریکا برای آخرین عجله به آژاکس بازگشت.

او دو سال موفق را با باشگاه دوران کودکی خود سپری کرد و در هر دو فصل قهرمان Eredivisie شد، اما با امتناع آژاکس از پیشنهاد قرارداد جدید به او عصبانی شد.

کرایف احساس کرد از سوی باشگاهی که به خوبی به آن خدمت کرده بود خیانت شده است و به دلیل کینه توزی راهی به رقیب اصلی فاینورد را انتخاب کرد.

کرایف می دانست که این انتقال باعث عصبانیت آژاکس خواهد شد. او یک فصل را در روتردام گذراند و در آنجا باشگاه را به سمت قهرمانی جام KNVB و لیگ هدایت کرد که اولین آنها برای یک دهه بود.

Denis Law

Manchester United, Manchester City, 1973

دنیس لاو قبل از اینکه در سال 1962 به یونایتد برود، در واقع بازیکنی در تیم آبی منچستر بود. او مستقیماً از سیتی نقل مکان نکرد.

او یک سال را بین بازی برای باشگاه ایتالیایی تورینو گذراند.

لاو روزهای باشکوه خود را با بازی برای یونایتد گذراند و در 404 بازی 237 گل به ثمر رساند و دو عنوان قهرمانی لیگ را در کنار یک جام حذفی به دست آورد.

او در یونایتد به یکی از مهاجمان برجسته فوتبال اروپا تبدیل شد و در سال 1964 به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد.

دوران حرفه ای او در سال 1970 با آسیب دیدگی مواجه شد و با وجود به ثمر رساندن 12 گل در فصل بعد، او در اولدترافورد مازاد بر نیازها تلقی شد.

این بازیکن اسکاتلندی در سال 1972 با انتقال رایگان به منچسترسیتی موافقت کرد.

در فصل تعیین کننده و آخرین بازی باشگاهی دوران حرفه ای او، لاو با گلزنی مقابل یونایتد با نتیجه 1-0 آنها را شکست داد و به این ترتیب آنها را از لیگ انگلیسی اول سقوط کرد.

Roberto Baggio

Fiorentina, Juventus, 1990

رکورد انتقال روبرتو باجو (در آن زمان) به یوونتوس باعث شورش هایی در شهر فلورانس شد که منجر به زخمی شدن 50 معترض شد.

جام فوتبال ایتالیا نیروی محرکه تیم فیورنتینا در اواخر دهه 1980 بود و به سرعت به محبوبیت هواداران تبدیل شد.

با این حال، تحسین هواداران فیورنتینا برای جلوگیری از رفتن باجو به یوونتوس در سال 1990 کافی نبود.

باجو در اولین بازی خود مقابل فیورنتینا از زدن پنالتی امتناع کرد و متعاقباً تعویض شد، علیرغم اینکه گفته بود “مجبور به پذیرش این انتقال است.

” وقتی او را تعویض کردند، یک روسری فیورنتینا به سمت باجو پرتاب شد که او آن را برداشت و بوسید. او ادعا کرد که در اعماق قلبش همیشه بنفش است – رنگ های فیورنتینا.

Ashley Cole

Arsenal, Chelsea, 2006

اشلی کول در تابستان 2005 پس از تلاش هایش برای ساختن انتقال به استمفوردبریج، خود را گرفتار درگیری عمومی بین غول های لندنی آرسنال و چلسی یافت.

این مدافع چپ انگلیسی پس از اینکه در ژانویه 2005 با ژوزه مورینیو، مدیر باشگاه چلسی و پیتر کنیون، مدیر اجرایی چلسی برای مذاکره در مورد انتقال به باشگاه مجانی در ژانویه 2005 ملاقاتی ترتیب داد، توسط لیگ برتر 100000 پوند جریمه شد.

جاناتان بارنت، ایجنت کول نیز در آن حضور داشت. در این جلسه که منجر به از دست دادن گواهینامه خود به مدت 18 ماه شد. آرسنال هیچ اطلاعی از این دیدار نداشت.

در ژوئیه 2005، اشلی کول بعداً قرارداد خود را با آرسنال یک ساله تمدید کرد.

یک سال بعد، آینده کول بار دیگر خود را تحت بررسی شدید قرار داد.

گزارش ها حاکی از آن است که بازیکن ملی پوش انگلیسی “از عصبانیت می لرزید” وقتی متوجه شد که آرسنال فقط آماده است تا قراردادی 55000 پوندی در هفته به او پیشنهاد دهد تا در این باشگاه بماند، در حالی که چلسی حاضر به پرداخت 90000 پوندی بود.

کول سپس اظهار داشت که در تمام ماجرا از او به عنوان یک قربانی استفاده شده است که باعث شد آرسنال او را از عکس رسمی تیم خود در 2006-2007 کنار بگذارد.

کول در نهایت در 31 آگوست 2006 انتقال خود را به چلسی تکمیل کرد. او به قیمت 5 میلیون پوند به اضافه ویلیام گالاس فروخته شد.

Mo Johnston

Celtic, Nantes, Rangers, 1989

رقابت بین سلتیک و رنجرز بزرگترین رقابت در فوتبال جهان است و خصومت‌ها بین مجموعه‌های طرفداران مخالف اغلب به خشونت و نژادپرستی تبدیل می‌شود.

مو جانستون وقتی در سال 1989 از نانت برای رنجرز قرارداد امضا کرد، نیروی انفجاری این رقابت را احساس کرد.

مو جانستون قبل از شروع دوران حرفه ای خود در نانت، مورد علاقه هواداران در سلتیک پارک بود و نیروی محرکه تیم قهرمان آنها در سال 1986 بود.

او در سه فصل در 140 بازی 52 گل به ثمر رساند و سپس برای باشگاه نانت فرانسه جدا شد.

پس از دو فصل، اسکاتلندی تمایل خود را برای بازگشت به لیگ برتر اسکاتلند با انتقال به سلتیک به ظاهر قریب الوقوع اعلام کرد.

جانستون با برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی در سلتیک پارک، به گمانه زنی ها در مورد بازگشت به سلتیک دامن زد و گفت: “سلتیک تنها تیمی است که من می خواهم برای آن بازی کنم.”

بنابراین، وقتی جانستون حرکتی بی‌سابقه به سوی رقبای سرسخت، رنجرز را انتخاب کرد، شهر گلاسکو شوکه شد.

این انتقال باعث موجی از خشونت های فرقه ای بین هواداران دو باشگاه شد و به همان اندازه که طرفداران سلتیک بودند، مورد پسند هواداران رنجرز قرار نگرفت.

سلتیک پس از گلزنی جانستون در دربی اولد فرم، به جانستون لقب “جوداس” داد و حتی یک کیک به صورت او انداخت.

هواداران رنجرز نمی خواستند یک کاتولیک برای تیمشان بازی کند و در اعتراض به خارج از ایبروکس روسری ها را سوزاندند. حتی مرد کیت رنجرز با امتناع از ترتیب دادن کیت خود به اعتراضات پیوست.

جانستون تنها پس از دو فصل از رنجرز جدا شد.

Sol Campbell

Tottenham, Arsenal, 2001

سول کمپبل یکی از بهترین بازیکنانی است که تا کنون پیراهن تاتنهام را بر تن کرده است، اما موفقیت او در وایت هارت لین محدود بود.

علیرغم اینکه اسپرز نزدیک به یک دهه برای این باشگاه بازی کرد، هرگز بالاتر از هفتم لیگ برتر قرار نگرفت و این فرصت را از مدافع میانی برای بازی در لیگ قهرمانان اروپا گرفت.

در تابستان 2001، قرارداد کمپبل با تاتنهام به پایان رسید که باعث شد چندین ماه مذاکرات فشرده قرارداد بین هیئت مدیره اسپرز و مدافع میانی انگلیس انجام شود.

کمپبل در وایت هارت لین مورد علاقه هواداران و کاپیتان باشگاه بود. او بارها به هواداران قول داده بود که بماند اما همچنان در امضای قرارداد جدید خود معطل ماند.

آرسن ونگر که پیشنهادی جسورانه به کاپیتان تاتنهام ارائه کرد، با وجود اینکه بارها تمایل خود را برای ماندن در اسپرز اعلام کرده بود، کمپبل با آن موافقت کرد.

سول کمپبل می توانست برای هر باشگاهی در جهان قرارداد ببندد و هواداران اسپرز همچنان به او احترام می گذاشتند، اما در عوض، او رقیب سرسخت آرسنال را انتخاب کرد.

Luis Figo

Barcelona, Real Madrid, 2000

وینگر افسانه ای پرتغالی به مدت پنج سال مورد تحسین و تشویق هواداران بارسلونا قرار گرفت و هر افتخار بزرگی را در این باشگاه به جز لیگ قهرمانان کسب کرد.

علیرغم چنین موفقیتی، فیگو با کمال میل با انتقال 36.2 میلیون پوندی به رقیب اصلی رئال مادرید موافقت کرد که تبدیل به تلخ ترین انتقال تاریخ فوتبال شد.

تبدیل شدن به گران ترین بازیکن تاریخ فوتبال برای خنثی کردن هواداران خشمگین بارسا کافی نبود که بلافاصله او را با بمباران انتقاد، نفرت و سوء استفاده شخصی هدف قرار دادند. از بسیاری جهات، این انتقال خیانت نهایی بود.

اختلاف زمانی به اوج خود رسید که فیگو در حالی که سعی داشت در دقیقه 24 بازی ال کلاسیکو در نوکمپ، سر خوکی را به سمت او پرتاب کند.

به دلیل آزاری که فیگو از طرف هواداران عصبانی بارسلونا دریافت کرد، بازی نزدیک به شش دقیقه متوقف شد.

این حرکت باعث شد که لوئیز فیگو اولین “کهکشانی” شود که به تیم رئال مادرید فلورنتینو پرز پیوست که در آغاز قرن بیست و یکم به قدرت برتر فوتبال اروپا تبدیل شد.